Miso aubergine met paksoi en pinda’s

Dol op aubergine en zin in een lichte maaltijd? Maak dan eens deze miso aubergine met paksoi en pinda’s. Super lekker en simpel te bereiden. Benieuwd naar het recept? Scroll verder naar beneden. Benieuwd naar mijn verhaal over het kind met een droom, maar geen talent, de Hitkrant en handtekeningen verzamelen? Hieronder vertel ik je erover.

Hitkrant, Fancy en Break-Out

Als jonge puber volgende ik de Top 40 en alle artiesten die er instonden, op de voet. Ik denk dat dit dan ook de oorzaak is van mijn extreem slechte muzieksmaak en grote liefde voor liedjes uit de jaren ’90. Ik keek uren TMF en MTV. Luisterde singletjes bij Free Record Shop en kocht ongeveer alle tijdschriften in het genre Hitkrant, Fancy en Break Out. Vooral die laatste was nogal heftig. Leeftijdsgenoten kennen dat vast. Stripverhalen met foto’s waarop naakte jongeren stonden afgebeeld.  Brieven met problemen, waar je rooie oortjes van kreeg. Over sommige verhalen heb ik het nog steeds met vriendinnen. De inhoud bespaar ik je. Of nou ja, het had te maken met bevroren curryworsten die afbraken.

Onbereikbare droomwereld

Hoe spannend deze verhalen ook waren, ik kocht de tienermagazines voornamelijk voor alle sterren die er in stonden. Om een kijkje te krijgen in hun onbereikbare droomwereld. Ik kan niet zingen. Nooit gekund, dus een plekje in een girlband, nee dat werd hem niet. Daarnaast heb ik het ritmegevoel van een paal. Wie weet ben ik dan wel goed in paaldansen? Tijdens muziekles was ik de enige van de groep die besloot geen instrument te bespelen. Eerst leek dwarsfluit me nog wel wat, maar ik speelde liever met mijn barbies dan een beetje de tuten op zo’n fluit. Ik kwam niet veel verder dan Old MacDonald had a farm op een keyboard waar de noten opgeplakt stonden. Ook een carrière als muzikant was niet voor mij weggelegd.

Ik snap dat als je dit lees je enorm medelijden met me hebt. Een kind met een droom, maar zonder talent. Nu ruim twintig jaar later vind ik het stiekem dan ook heel leuk dat ik af en toe wel eens met mijn hoofd op tv ben en dat ik op straat of in de sportschool herkend wordt. Dit laatste is wel wat ongemakkelijk als je in je nakie onder de douche staat. En ja dit is waar gebeurd. Maar oké, je hoort mij niet klagen.

Megafestatie

Fan zijn van BN’ers en internationale sterren ging vroeger ook gepaard met handtekeningen verzamelen. In Euro Disney kocht ik met vriendinnetje Eef ooit eens een handtekeningboekje. Knalgeel, klein formaat wat makkelijk in je puberhandtas ging, genoeg witte blaadjes voor al die handtekeningen en Mickey Mouse voorop. Dat klopte natuurlijk niet helemaal in het plaatje maar oké. Nu moet je niet denken dat ik heel het attractiepark doorliep om Katrien en Donald te laten tekenen in mijn nieuwste aanwinst. Nee, nee. Ik nam het boekje mee naar de Megafestatie.

Botsauto’s

Wie kent dit nog? Een groot evenement voor jongeren in de Jaarbeurs. Alle TMF vj’s waren aanwezig. Bridget, Wessel van Diepen, Isbabelle en mijn favoriete, Fabienne. Optredens van Two Brothers, Total Touch en T-Spoon. Friet eten, cola drinken en je vooral heel stoer voelen, omdat je met samen met je BFF en twee jongen uit de tweede, rondliep in Utrecht. Ik kocht er een mooi t-shirt van Tommy Hilfiger. Nep wel te verstaan. Ik liet hem vervolgens in de botsauto’s liggen en het shirt was verdwenen.

Hoe tof ik mezelf ook vond, het handtekeningboekje haalde ik verschillende keren uit mijn tas. Een rugzakje van de spijkerbroekenwinkel met heel groot Gapstar erop. Zo heette G-Star namelijk. Heel vroeger. Het lukte Eef en mij om van alle ‘sterren’ een krabbel te verzamelen. Dichterbij een bekende zanger of presentator dan dit kwam je niet. Toen was er nog geen internet. Waardoor je niet zomaar eenvoudig een reactie of een hartje kunt achter laten. Wat een leuke tijd was dit. Ik zoek binnenkort mijn handtekeningboekje weer eens op. Sweet memories.

Aubergines

Terug naar het recept van vandaag. Want ik maakte laatst miso aubergines met paksoi en pinda’s. Dat was echt zo lekker. Wij eten best vaak aubergines thuis. Niet zoveel als Italianen, die gemiddeld, jaarlijks tien kilo van deze groente eten. Wel iets meer dan Nederlanders, die net aan één aubergine per huishouden komen. Wow dat vind ik wel echt bizar weinig. Zeker omdat aubergine zo lekker is en je er zoveel mee kunt. Deze aubergines zijn gegrild in de oven, waardoor ze fluweelzacht zijn. Daarna smeerde ik ze in met een misomengsel en leg ze op een bedje van gebakken paksoi. Garneer met wat Thaise basilicum, pinda’s, lente-ui en sesam en het feest is compleet.

Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter

In samenwerking met A8, de telersvereniging van Nederlandse auberginetelers.