Opening seizoen Oosterscheldekreeft 2016

Op donderdag 31 maart opende het seizoen van de Oosterscheldekreeft. Ik was er bij en kwam tot de conclusie dat die kreeft uit Zeeuwse wateren echt de lekkerste ooit is. Vandaag vertel ik je er alles over.

Geen alledaagse kost

Zet een bereide kreeft voor mijn neus en de kans is groot dat ik mijn mond dichthoud tot ik het zachte vlees eruit gepeuterd heb. Ik vergeet zelfs mijn wijn te drinken. En dat zegt veel hoor. Het hele pakket vind ik fantastisch. Eten van kreeft heeft iets feestelijks. Voor mij is het geen alledaagse kost. Het pielen tot je al het kreeftenvlees eruit hebt. Dat gevoel, dat je nog een stukje kreeft ontdekt, terwijl je dacht dat alles op was, is geweldig. Als meisje van een jaar of acht vond ik dat al. Ik speelde met de Barbies maar was ook dol op eten van lekkers uit de zee.

Uniek DNA

Voor mij was kreeft altijd kreeft. Ik wist niets van een Canadese kreeft of de enige echte Oosterscheldekreeft. Noem het maar onwetendheid. Tot ik me vorig jaar, voor een artikel, verdiepte in het gepantserde dier uit de Oosterschelde. Ik leerde dat deze kreeft heel bijzonder is. Uniek qua smaak, maar ook qua DNA.

Immigrant

Dat kreeften voorkomen in de Oosterschelde is een wonder op zich. De Oosterscheldekreeft is een immigrant in de Zeeuwse wateren. Kreeften zijn niet heel erg kieskeurig als het hun leefomgeving betreft. Ze zijn wel gek op een omgeving vol met rosten en stenen. Voor de vijand verbergen zich in de gaten en spleten van de rotsen. Die rotsen vind je niet in Zeeland. Totdat eind 19e eeuw er stenen en betonblokken in het water kwamen voor de aanleg van de dijken, die het land beschermen tegen de zee. Zo maakten de kreeftenlarven, die door de stroming in de Oosterschelde terecht kwamen, een kans om te overleven.

Sterke voorvaders

Het DNA van de Oosterscheldekreeft wijkt af van zijn gepantserde soortgenoten uit bijvoorbeeld Canada. Het schaaldier stamt af van sterke voorvaders die de barre winters in de jaren 60 overleefden. De kreeften groeien door het afwijkende DNA en het koude water minder snel. Volgens kenners is dit dan ook de reden dat de Oosterscheldekreeft de lekkerste en smakelijkste kreeft ter wereld is. De Oosterscheldekreeft wordt duurzaam gevangen. Om ieder jaar weer te genieten van dit zilte lekkernij is het belangrijk dat de kreeftenpopulatie op peil blijft. De reis die het schaaldier aflegt van de zee naar het bord is kort en dat komt te smaak ten goede.

Donkerblauw

En wat dacht je dan van de prachtige kleur? Het pantser heeft donkerblauwe, of zelfs zwart stukken met witte plekken. Zo herken je de Oosterscheldekreeft. Na het koken wordt de kreeft rood. Wist je dat dit zelfs één van de grootste kleurveranderingen is, die de natuur kent? De kreeft draagt een rode kleurstof bij zich. Die is verpakt in eiwit. Door het koken breekt het eiwit af en komt de mooie rode kleur vrij.

Eregast

Op 31 maart was het dan zover. De dag waar alle liefhebbers naar uitkeken. De openings van het seizoen van de Oosterscheldekreeft. In grote getalen uit Nederland, maar nog meer uit België kwamen ze naar het prachtige monumentenstadje Zierikzee. Hier gingen we aan boord van de Frisia en voeren de Oosterschelde op. Ik aanschouwde het plechtige gedeelte. Elk jaar is er een eregast. En hij (of zij, maar in dit geval hij) neemt de eerste Oosterscheldekreeft in ontvangst. Die kreeft wordt geveild, voor een hoop geld, wat dan weer naar het goede doel gaat.

Kookgek

Dit jaar was het aan Joop Braakhekke. De kookgek noemde de Oosterscheldekreeft zelfs ‘de kardinaal van de Oosterschelde‘ en vond Zierikzee voor één dag het Vaticaan. Het is traditie om jaarlijks een wijn uit te roepen tot kreeftenwijn. Volgens mij was Joop hier niet zo van gecharmeerd. Hij hield het liever bij een glas Moët. Dat vond hij veel beter passen. En eerlijk gezegd, geef ik hem daar gelijk in. Ik ben geen wijnkenner, maar wel een liefhebber. Ik ga liever voor een frissere wijn. Tikkeltje zilt en tintelend op de tong. De Duitse pinot blanc liet ik dan ook links liggen en vroeg vriendelijk om een refill van mijn champagne flute.

Zacht en zilt

Ik dacht altijd dat ik het verschil niet zou proeven tussen de Oosterscheldekreeft en die uit Canada. Daar kom ik van terug. Een dag voor de opening startte de persreis al. We aten als lunch en zelfs als diner die kreeft uit Verweggistan. De dag erna die uit de Oosterschelde. Wat een verschil. Zacht, zilt, een beetje zoet en heel vol van smaak. De lunch was stiekem het leukste van de hele dag. Een amuse van kreeft, een bisque en de klapper, een gekookte kreeft op een bedje van zilte groente. Ik nam mezelf voor om enkel nog kreeft te eten in het seizoen. Een stuk duurzamer en direct iets om je een heel jaar op te verheugen.

Het seizoen voor de Oosterscheldekreeft duurt tot 15 juli 2016. Wil je meer weten over de kreeft? Of zoek je adressen om dit bijzondere dier te proeven? Bekijk dan eens de website van De Kring van de Oosterscheldekreeft. Hier vind je ook restaurants die een speciaal menu, met kreeft in de hoofdrol, aanbieden.

De foto’s van Joop Braakhekke met de Oosterscheldekreeft en de kreeft op het plateau zijn gemaakt door Sarah van Reisgoesting.