Griekse gebakken feta (saganaki)

 Ben jij dol op Grieks eten en kaas? Dan moet je deze gebakken feta echt eens proberen. Zo simpel te maken met weinig ingrediënten, maar zo super super lekker. Als voorgerecht of in kleine stukjes bij de borrel. Lees snel verder voor het recept. Vertel ik je ook direct wat Grieks eten en een flinke kater ooit eens met elkaar te maken hadden.

Avondje tetteren

Je kent het misschien. Die kater die om de hoek kijkt, na een avondje tetteren op een willekeurige locatie waar het gewoon heel gezellig was met allerlei leuke mensen. Die dag na zo’n nacht vol vertier heeft mijn lichaam altijd enorme behoefte aan slecht, vet en vooral veel eten. Ongetwijfeld doe ik er beter aan om een groene smoothie te drinken en een bak havermout naar binnen te schuiven. Op dat soort momenten moet ik daar niet aandenken. Dan wil ik hartig, zout en iets waar de plak augurk of het hoopje ijsbergsla voor de vitamines zorgt.

De laatste jaren komen die hele heftige hangovers niet heel vaak meer voor. Dat heeft verschillende redenen. Vooral natuurlijk omdat ik enorm volwassen ben en goed maat kan houden. De avonden waarop ik begin met een fles wijn, daarna over ga op wodka cola’s, een paar bier, vier tequila’s wegtik en afsluit met een whisky, waar ik helemaal niet van houd, zijn schaars. Zodra je die shotjes achterover giet weet je, dit moet ik niet doen. Om er vervolgens nog één te bestellen. Want, waarom niet? Ik voel me op zo’n moment onoverwinnelijk. Queen of the world en iemand die alles aan kan. De dag erna is dat minder.

Day after

Toen ik nog studeerde ging dat vaker zo. Eén keer in de week. Of misschien ook wel twee of drie keer. Ineens moest ik denken aan zo’n heftige day after. Het was gezellig ’s avonds en in de vroege ochtend rolde ik mijn bed in. Om er een paar uur later ook weer uit te klimmen. Geen vrije zondag op de bank hangen, maar werken in het restaurant. Omdat ik best medelijden met mezelf had, besloot ik om na werktijd Grieks af te halen. Dat voldeed helemaal aan mijn eisen voor katervoer. Perfect dus. Inmiddels is de zaak gesloten. Ik kan er jammer achter zeggen, maar dat meen ik niet, want na die ene keer kwam ik er nooit meer.

Ik bestelde alles waar ik trek in had. Wat precies weet ik niet meer, maar stel me zo voor dat het veel feta was, knoflooksaus, tzatziki, en meer van dat. Met een tas vol kwam ik thuis. Je moet weten dat ik destijds alleen woonde en ik eten had voor een groot gezin. Ik nestelde me op de bank, stalde alles uit en viel aan. Die ogen van mij, tja die waren natuurlijk veel groter dan mijn maag. Ik zakte in een foodcoma en schrok midden in de nacht wakker. Rolde dat bed weer in, waar ik s’ochtends zo kort in lag en liever niet uitwilde. Alle bakjes en zakjes van de Griek liet ik gewoon op de salontafel staan. Te lui en je weet nooit, voor de volgende ochtend misschien.

Geluksmoment

De tzatziki en knoflooksaus liet ik staan bij het wakker worden. Ik pakte mijn fiets om naar school te gaan. Die maandagen waren altijd meer afzien dan de zondag en in het restaurant. Dolblij kwam ik aan het einde van de middag thuis en ontdekte mijn leftovers Grieks. Het geluksmoment van de dag. Ik plofte neer om verder te gaan waar ik eerder stopte. Gewoon koud hoor. Daar doe ik niet moeilijk over. Een beetje een vies verhaal voor jou misschien. Dat snap ik ook best.

Ik eet eerlijk gezegd heel weinig Grieks. Zo jammer want ik ben er dol op, maar de restaurants bij mij in de buurt zijn iets te traditioneel. Het eten is vaak moddervet en weinig vernieuwend. Ik besloot daarom om zelf maar weer eens iets lekkers te maken. Ik herinnerde me de gebakken feta die ik vroeger altijd als voorgerecht besteld. De kaas haal je door bloem, bak je in olijfolie en that’s it. Daarna wat citroensap en platte peterselie erover en klaar. Ik geef er nog wat hele dunne uienringen bij. Dat hoeft niet, maar het scherpe van de ui past zo goed bij de zoute en zachte feta. Oh jongens die kaas… Die is na het bakken zacht, warm en gesmolten. Echt fantastisch lekker en zo simpel om te maken. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter