BLOG | GRATIS inspiratiesessie

Little Spoon

big love for good food

  • Home
  • Recepten
  • Uit eten
    • Amsterdam
    • Antwerpen
    • Bergen op Zoom
    • Bruinisse
    • Breda
    • Domburg
    • Gent
    • Goes
    • Groede
    • Hoorn
    • Middelburg
    • Nieuwvliet (ZV)
    • Nijmegen
    • Noordwijk
    • Oostkapelle
    • Paal (Z-VL)
    • Renesse
    • Rotterdam
    • Terneuzen
    • Vlissingen
    • Westkapelle
    • Wolphaartsdijk
    • Yerseke
    • Zierikzee
  • Op reis
    • België
    • China
    • Engeland
    • Frankrijk
    • Nederland
    • Letland
    • Portugal
    • Thailand
    • Zwitserland
  • Zeeland
    • B&B
      • Oostkapelle
      • Nieuwvliet (ZV)
      • Westkapelle
      • Waterlandkerkje (Z-VL)
    • Restaurants
      • Bruinisse
      • Brugge
      • Domburg
      • Goes
      • Groede
      • Middelburg
      • Nieuwvliet (Z-VL)
      • Oostkapelle
      • Paal (Z-VL)
      • Renesse
      • Terneuzen
      • Vlissingen
      • Westkapelle
      • Wolphaartsdijk
      • Yerseke
      • Zierikzee
    • Bijzondere adressen
    • Bijzondere Zeeuwse streekproducten
  • Inspiratie
    • Food reviews
    • Foodie adresjes
    • Persoonlijk
    • Op tafel bij Little Spoon
    • Overig
  • Over mij
  • Samenwerken
    • In de media
    • smart x Little Spoon
  • Contact
    • Disclaimer

Persoonlijk // Het leed dat sporten heet…

20 oktober 2017 door Stefanie 3 Reacties

Ultieme strandgevoel bij het Zeecafe in OostkapelleNa maanden van het sponsoren van de sportschool waagde ik eigenlijk weer een poging. Ik heb het geweten. Of eigenlijk weet ik het nog steeds, want ik heb spierpijn van mijn kruin tot aan mijn tenen. De optimist in mij voelt zich inmiddels weer on top of the world. Ik vermoed dat ik binnenkort ergens op een voorpagina prijk in bikini. Haha, ik zei toch optimist en iemand die zich te grappig vindt. Maar oké, tijdens het sporten ontstond deze blog. Toch nog ergens goed voor geweest. Het leed dat sporten heet. Vandaag vertel ik jullie erover.

Extreem uithoudingsvermogen

Ik ben niet gezegend met een atletisch lichaam. Zo’n lijf wat zich met gemak in alle bochten wringt, lenig is, makkelijk yogahoudingen aanneemt of een extreem uithoudingsvermogen heeft. Dat laatste is niet helemaal waar. Als het gaat over eten, ben ik niet te stoppen. Ook heb ik geen talenten op sportgebied. Als kind heb ik zo ongeveer alle sporten gedaan die je maar kunt bedenken. Ik stopte. Soms omdat ik er niets aan vond, of omdat ik er geen zin meer in had, of om een nader in te vullen reden.

Van atletiek tot volleybal. Ik kan me niet herinnering dat ik ooit een ace maakte. Of een goede service. Ik snap dat je nu onder de indruk bent van de volleybaltermen die ik er zo even in smijt, maar die heb ik gewoon gegoogeld. Dan was er ook nog streetdance, jazzballet, en wedstrijdturnen. Wat ik heel leuk vond, maar waar ik extreem slecht in was. Ik hield wel vol. Ondanks vallen van de balk, halve radslagen – met kromme in plaats van gesterkte benen – op de mat en tegen de kast opknallen in plaats van erop. Dat verdient eigenlijk ook wel een beker, maar nee, ik werd meestal laatste. Misschien nog eens contact opnemen met de turnvereniging. Zo was er ook nog paardrijden, waar ik mee stopte nadat ik mijn neus verbrijzelde toen ik van een op hol geslagen paard afviel.

Ponykamp

Ik probeerde heel hard een paardenmeisjes te zijn, maar nee dat was het toch ook niet helemaal. Ooit ging ik mee op ponykamp. Met honderd paardenmeiden. Vreselijk. Uren praten over verzorgpony’s, manen invlechten en welke rijbroek lekker zat. Het enige hoogtepunt voor mij, was de snoepkast die elke dag openging en waar je dan een Mars of Snickers kon kopen. Het zal wel weer eens niet over eten gaan. Ik probeerde van alles uit, maar doorzetten, ho maar. Yoga vond ik ook altijd leuk en wil ik best wel weer oppakken. Fijn voor je lijf en voor je kop. Dat stramme lichaam werd zowaar wat soepel. Toch vergeleek ik mijn houdingen altijd met die van mijn mede yogi’s. “Het is geen wedstrijd,” hoor ik de yogajuf nog zeggen. Dan ken je mij nog niet.

Krachthonk

En toen vond ik krachttraining. Stoer doen tussen de brede mannen in het krachthonk, handdoekje rond mijn nek, zware gewichten pakken, mijn spieren flexen en selfies maken in de spiegel. Als je trouw je programma afwerkt merk je snel verschil aan je lijf. Toen ik laatst een trouwfoto zag van twee jaar geleden wist ik dat de knop weer om moest. In die tijd sportte ik fanatiek – op mijn manier dan – en dat zag je aan mijn armen. Ik spotte een kleine spierballetje op mijn arm. Die spierbal is nu naar beneden gezakt in de vorm van een kipfilet. Misschien moeten mijn lover en ik gewoon weer trouwen. Heb ik direct een goed doel om het sporten vol te houden. Dus schatje, wat zeg je ervan?

Want wat ik ook ontdekte bij krachttraining is dat, als ik trouw een keer of drie/vier per week ga, ik kan eten wat ik wil. Tot op zekere hoogte dan hè? Ik schreef er al eens een blog over. Dit is echt mijn geheim van op gewicht blijven of afvallen. Je snapt vast wel wat er gebeurt als je eetpatroon hetzelfde blijft en je de sportschool skipt. Die mom jeans wordt ineens een skinny jeans. Ietwat overdreven, maar toch merk ik het. De zin was weg. Ik had er geen puf voor en verzon allerlei redenen en excuses om maar niet naar de sportschool te gaan.

Hello Food Festival // eten aan een lange tafel in de boomgaard

De zomer was wat stressvoller dan normaal. Dat schijnt je bijnieren nogal uit te putten. Toen de oefentherapeut, waar ik naar toe ga voor mijn rug, vertelde dat ik in stressvolle tijden beter iets minder naar de sportschool kan gaan om die uitputting niet erger te maken, nam ik dat natuurlijk direct aan. De tip om dan maar veel te wandelen vergat ik voor het gemak.

Verhoogde hartslag

Deze week was het zover. Na twee maanden sponsoren van de sportschool, stapte ik weer binnen. Ze kenden me nog en er was niets veranderd. En weet je, het was eigenlijk hartstikke lekker. Zweten, een verhoogde hartslag, muziek op of soms ook even uit om stiekem gesprekken af te luisteren. Het ging me makkelijk af. Kijk, we hebben het niet over de dag erna. Of de dag daarna. Op het moment dat ik dit type is het two days after. Ik kon de etensbakjes van de poezen bijna niet pakken omdat mijn benen na de legday niet helemaal meewerkten. Mijn straf. Die best fijn voelt.

De optimist in mij heeft na één keer sporten ook het idee al stakker in haar velletje te zitten. Wat me wel opvalt, is dat ik automatisch ook weer gezondere keuzes maak qua eten. Is het toch allemaal niet voor niets. Wees niet bang. Dat wordt geen fitgirl blog en ik ga ook geen voor en na foto’s delen. Of dat hele this is me en this is also me gedoe op Instagram. Daar doe ik ook niet aan mee. Op de linkerfoto laat je alles los en gaan, waardoor je tien kilo zwaarder lijkt inclusief vetrol(len). Rechts span je je spieren aan. Net zolang tot je zo rood bent als een tomaat, het zweet je uitbreekt en bijna flauwvalt omdat je niet ademt. Ik snap heus wel dat je soms bedot wordt op Instagram, maar deze trend begrijp ik niet. Het voelt toch een beetje als smeken om comments als: “Ik vind je op allebei de foto’s mooi.”

Flow

Dit verhaal schrijf ik stiekem een beetje voor mezelf. Dat moet ik dan elke keer, als ik geen zin heb om te sporten, door lezen. Sporten is dan wel een leed. Soms. Maar ik ben blij dat ik dit kan, met mijn gezonde lijf. En de allerbelangrijkste reden, omdat ik dan kan blijven eten wat ik lekker vind en goed in mijn vel zit. Ik verwacht nu niet dat die strubbelingen voor altijd over zijn. Of ik nooit meer mopper over sporten, maar ik weet wel dat het altijd wel weer goed komt en de flow ooit terugkomt. Het leed dat sporten heet, maar eigenlijk ook best fijn is.

Ik ben zomaar nieuwsgierig, is dit herkenbaar voor jullie? Laat het me weten!!

Ga jij een recept van Little Spoon maken? Laat het mij dan weten. Ik ben super benieuwd naar jullie kookkunsten. Dit kan via Facebook, tag Little Spoon op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #LITTLESPOONNL.

Volg je me al?
Facebook, Instagram, Twitter

Reisdagboek Auvergne #3: Vulkanen beklimmen, truffade en kaasboerderijen

Dit vind je misschien ook leuk

  • Persoonlijk // Het leed dat sporten heet.. #2Persoonlijk // Het leed dat sporten heet.. #2
  • AFVALLEN, GOED IN MIJN VEL ZITTEN EN TOCH MEXICANO’S MET MAYO ETENAFVALLEN, GOED IN MIJN VEL ZITTEN EN TOCH MEXICANO’S MET MAYO ETEN
  • Persoonlijk // 5x tips om te leven in het nuPersoonlijk // 5x tips om te leven in het nu
  • 7 x afvalmethodes die NIET werken + wat wel werkt (voor mij)7 x afvalmethodes die NIET werken + wat wel werkt (voor mij)

Te vinden onder:Inspiratie, Persoonlijk Tags:afvallen, persoonlijk, sporten

« Pop-up restaurant Nopal in Vlissingen // Zo smaak Mexicaans eten nou echt!
Alles over de Kerstbox van HelloFresh + Toffe winactie »

Reacties

  1. Linda zegt

    22 oktober 2017 at 23:03

    Vooral heel herkenbaar dat je je na 1 training gelijk in shape voelt. Guilty ??

    Beantwoorden
  2. Kim zegt

    26 oktober 2017 at 21:08

    Sporten is idd een leed, ik kan me er ook maar moeilijk toe bewegen. Heb onlangs wel een wondercore in huis gehaald, hoef ik niet tussen de gespierde mannen in het krachthok meer staan. Het werkt wel, wekelijks een paar work-outs voor de tv en ik begin al verschil te zien.

    Beantwoorden
  3. ammie zegt

    28 oktober 2017 at 01:20

    sporten… iets wat ik zelden doe xd Paardrijden is leuk maar verder?? telt shoppen ook?

    Beantwoorden

Geef een antwoord Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Stefanie

Wat leuk dat je een kijkje neemt op Little Spoon! Ik ben Stefanie. Een fulltime vreetzak, verslaafd aan borrelplanken – wat er op ligt vooral natuurlijk ;-), dol op Zeeland en nieuwe plekken ontdekken. En dat is precies waar ik over schrijf op deze website. Ik deel recepten en toffe plekken in mijn eigen provincie Zeeland met je. Restaurants, koffietentjes voor een lekkere cappuccino, lunchplekken, maar ook B&B’s met een geweldig ontbijt. Af en toe maak ik een uitstapje naar een ander deel van het land of de wereld. Mijn tofste ontdekkingen vind je natuurlijk hier.

  • Bloglovin
  • E-mailadres
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest
  • Twitter
Zo maak je een indrukwekkende borrelplank met Cheesepop

Zo maak je een indrukwekkende borrelplank

Garnalen gebakken in knoflookolie

Voor bij de borrel // Garnalen gebakken in knoflookolie

Like jij Little Spoon al?

littlespoon.nl

Zien wat ik allemaal meemaak? Volg me op Instagram!

Benieuwd naar mijn inspiratie?

Welkom op Little Spoon!

Ik ben Stefanie en ik ben gek op koken en lekker eten. Op mijn blog vind je mijn recepten en lievelings restaurants. Omdat reizen net zo'n grote passie van mij is als lekker eten, deel ik ook mijn fijnste reiservaringen met jullie. Veel plezier! Lees meer...

Little Spoon op social media

  • Bloglovin
  • E-mailadres
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest
  • Twitter
  • Samenwerken
  • Contact
  • Privacy Verklaring

Copyright © 2023 · Little Spoon